Bir kitap yazısında daha buluştuk. Dramlı-entrikalı kitaplardan sıkıldım ve mutlu sonlu kitaplar aradım. Gözüme ilk çarpan bu oldu. Mucize filmlerini izlemiştim ama aynısı olacağını düşünmedim. Bir sürü mucize filmi var hangisi olabilir ki dedim. İnternette zorda olsa ciltli bir kitap buldum. Kitaba başlamak için elime aldığımda cildini çıkarıp bir bakayım dedim. Cildi mavi olan kitap aslında fotoğraftaki gibi simsiyah üzerine gümüş gri yazılar yazılmış. Normalde kitapların cildi ve orijinali aynı renk olur, bu neden farklı ki?
Kitabın çocuk romanı kategorisinde olması daha çok heyecanlandırdı. 334 sayfalık, akıcı anlatımı olan kara kaplı bir kitap. Arkasında yazanlarla başlayacağım yine.
“Mucize aslında… tam bir mucize. Kendinize bir iyilik yapın ve bu kitabı okuyun; hayatınızı iyileştirecek.”
-Nicholas Sparks, New York Times çoksatan yazarı-
“Cesaret ve gerçeklerle dolu Mucize, etrafımızı saran güzellikleri fark etmeyi anlatıyor. Auggie Pullman’a âşık olmamak imkânsız.”
-Rebecca Stead, Newbery ödüllü yazar-
“İlk kitaplar nadiren bu kadar etkileyicidir; okurların gözünü ve yüreğini açma gücüne sahip, nadide bir hikâye.”
-Publishers Weekly-
“Mucize, kocaman yürekli bir kitap… Hepimizin nasıl kırılgan, kusurlu ve mükemmel güzellikte varlıklar olduğumuzu gösteriyor.”
-Julia Alvarez-
“Unutulmaz bir nezaket, cesaret ve mucizenin hikâyesi.”
-Kirkus Reviews-
“Mucize, sevgi, hüzün ve insan yaşamının değeri hakkında çok güzel bir hikâye. Okuduktan sonra daha iyi bir insan olmayı istememek mümkün değil.”
-Patricia Reilly Giff, Newbery ödüllü yazar-
İçinde 4 kişilik, köpekleri olan bir aile ve çevresindeki dostları anlatılıyor. İzlediğim mucize filmlerinden biri sanırım bu kitaptan esinlenerek yapılmış ancak izlediğim film mi kitabını okumak mı derseniz kitabını okumak derim. Filmde sadece ana karakterin hayatı vardı ve onun çevresinde film ilerliyordu. Kitapta olayları karakter, ablası, karakterin arkadaşları, ablasının arkadaşları açısından işliyor. İçeriğini çok anlatmayacağım ama ana karakter August normal bir çocuk değil, görünüşü biraz farklı. 5.sınıfa kadar evde eğitim görmüş ve artık okulda eğitim görmesi kararlaştırılarak roman başlıyor. August’un okulda yaşadıkları, çevresindeki insanların yaşadıkları okunmaya değerdi. Gerçek hayatı düşündüm ve evet dedim, bunlar olabilir. Okullarda BEP’li dediğimiz özel öğrenciler bulunuyor ve her çocuğun sınıfında olabilir. Bir çocuk bu romanı okuyunca kendisinden farklı bir yaşıtına daha ılıman yaklaşacaktır diye düşünüyorum.
Çocuk romanı olmasına rağmen bence herkesin okuması gereken bir kitap. Hayatınızdaki birçok şeyi sorgulamanızı ve hatırlamanızı sağlıyor. Çevrenizde olan her şeyi kendinize çevirmek yerine herkesin farklı bir hayatı olduğu gibi… Ben şahsen birçok mesaj çıkardım kendime ve bu kitabı almakla kesinlikle doğru bir harekette bulunduğumu anladım. Kendimi umutsuz hissettiğimde elime alacağım kitaplar listesine ekledim. Ayrıca çocuklarınıza mutlaka okutmalısınız. Filmini izleseniz bile kitabı okuyun/okutturun. Çünkü ben filmde hissetmediğim kadar kitapta hissettim. Filmi kötüydü demiyorum, filmi de çok beğenmiştim. Ancak kitaplarda iyi bir yazarın daha çok hissettirebileceğine inanıyorum. Gerçek kitap severler beni anlayacaktır.
Bu arada kitabın cildinin mavi, içinin siyah olduğunu yukarıda söylemiştim ya. Bunun nedenini sanırım anladım. Kitabın arkasında kocaman ‘Bir kitabı kapağına çocuğu yüzüne bakarak değerlendirmeyin.’ yazıyor. Bende bunu şöyle yorumladım. Kitabın cildi mavi ve oldukça huzur verici rengi ancak aslında kitap siyah renk. Ummadığınız şeyler olabilir der gibi. Siyah üzerine gümüş parlak yazı ise karanlığın içindeki ışığı görmemiz gerektiğini hatırlatıyor. Önceden dediğim gibi bu kişisel bir yorum, yazar başka bir kısımda bunun nedenini açıkladıysa görmedim. Sizde kitabı okuduktan sonra kendi yorumunuzda bulunun. Sizce neden mavi cilt, siyah kapak? Heyecanla yorumlarınızı bekliyorum.
