Arkadaşlar biliyorsunuz ki ben öğretmenlik okudum. Öğretmenliğin stajı, eğitim dönemi içerisinde milli eğitimin atadığı okullara göre yapılıyor. Ancak ben yazılım anlamında kendimi geliştirmek için yazın bir şirkete çalışmak istiyorum.
Üniversite 3. sınıftan 4. sınıfa geçerken karar verdim. Bunun için önce CV/özgeçmiş hazırlamam gerekiyordu. İnternetten araştırdım ama çok beceremedim. Özel bir şirkette çalışmakta olan, üst sınıftaki arkadaşımdan yardım istedim. Bana nasıl olması gerektiğini anlattı. Dosyayı hazırladım ancak fotoğrafım yoktu. Ona gönderdim sağ olsun hemen düzenledi, ekledim. Artık başvuru yapabilirdim.
İnternetten eve yakın olan tüm şirketleri buldum, alemle konuştum ve ona göre başvuru yapmaya başladım. Öğretmenlik okuduğumu, kendimi geliştirmek için istediğimi belirten bir yazı yazarak gönderdim. Aynı zaman üniversitelerin teknokentlerine de başvurdum. O sırada 3.sınıf bitti. Yaz tatilinde eve geldim. Bekliyorum ama dönüş yok. En iyisi memlekete gidip gelelim dedik.
O günü hiç unutmuyorum. Anneannemler, teyzemler, dayımlar hep beraber pikniğe gitmiştik. Orada da telefon zor çekiyor. Ne hikmetse o gün çekti ve beni bir şirketten aradılar. Özgeçmişimi gördüklerini, bana gönderdikleri maildeki formu doldurup dönmemi söylediler. Eve geçer geçmez hemen doldurup gönderdim. Hızlıca dönüş yaptılar ve eve gittiğimiz haftadan sonraki pazartesi başlayacaktım. Nasıl gideceğimi, hangi araca bineceğimi anlattılar. Heyecanımı görmeyin. Pazartesiyi iple çekiyordum.
Pazartesi sabah dedikleri gibi gittim. İçeri girerken güvenlikle konuştum, servise bindim. İndiğimde binanın içerisinde beni bekliyordu görüştüğüm kişi. Çok tatlı bir kadındı. Binada şirketin olduğu kısmı gösterdi. İçeri girince önce şok oldum çünkü beni karşılayan abla dışında herkes erkekti. Ama şaşkınlığım hemen geçti. Çok sıcak karşıladılar, gülümseyerek hoş geldin dediler. Çok sıcakkanlı insanlardı. Daha sonra beni kabul eden şirketin ortağı olan beyle görüştüm, tanıştım. O da çok iyiydi. Bana “Normalde mühendislik öğrencilerini kabul ediyoruz ancak senin istekli olmandan dolayı kabul ettik.” Dedi. Çok mutlu oldum ve bana bu şansı verdikleri için teşekkür ettim. Sonra oturacağım kısmı gösterdi ve kullanabileceğim bir laptop verdi. Kendi laptopumu getirmemin daha iyi olacağını söyledi. Güzel bir ortamdı.
Öğlen arası en üst kata çıktık. Kafeterya ve yemekhane vardı. Benim çalışan kartım olmadığı için oradan birinin kartı ile yemek aldım. Okulun yemekhanesindeki gibiydi, sadece çeşit fazlaydı. Yemek yerken sohbet ettik birbirimizi tanıdık. Hepsinden yaşça küçük olduğum için zaman geçtikçe evin küçük çocuğu gibi hissetmeye başladım.
Daha önce hiç Linux işletim sistemi kullanmamıştım, burada bunun kullanılmasını istiyorlarmış. Bilgisayarıma ikinci işletim sistemi olarak kurmaya çalıştım ama az daha bilgisayarım çöküyordu. Bundan dolayı çok uğraştım. En son oradaki kişilere söyledim ve sağ olsunlar yardım ettiler. Sorunu çözdük.
Benimle birlikte bir stajyer arkadaş daha vardı. Bize verilen görevleri rahatlıkla yapabiliyordu çünkü mühendislik okuduğu için daha iyi biliyordu. Ben çok zorlanıyordum ve yardım istemeye de çekiniyordum. Bir gün bize, bir çalışma stili ile ilgili bilgi vermemiz görevi verildi. Toplantı odasında sunum yaptık ve açıkçası ilk günden itibaren kendimi geliştirmeye başlamıştım. Günden güne Linux kullanmayı, Php ve Sql kullanmayı öğreniyordum. Takıldığım yerlerde de soruyordum. Giderken de dönerken de çok mutluydum. Açıkçası ilk günler çok çekinirken son günlerde ayrılacağım için üzülüyordum. Ama hala kabul edildiğim için çok şanslı hissediyorum kendimi. Çok güzel insanlar tanıdım, isim isim sayamasam da hepsi kendisini biliyorlar. Benimle başarılarını ve tecrübelerini paylaştılar. Emekleri ve destekleri için teşekkür ederim. Eğer sizin de böyle bir düşünceniz varsa mutlaka başvurun. Kısmetiniz varsa size uygun bir şirket eminim başvurunuzu değerlendirecektir. Yeter ki cesaret edin.
